در فرآیند استفاده از پل ، روش زمین گیری با توجه به مناسبت نصب متفاوت است. آیا می دانید به ترتیب چه نوع روش پایه ای اتخاذ شده است؟
سه حالت نصب ممکن و نحوه برپایی پل وجود دارد:
1. در صورت استفاده از سیستم پل برای ایجاد مدار تنه زمین ، مقاومت اتصال بین انتهای پل نباید بیشتر از 0/00033 اهم باشد و روکش عایق باید از سوراخ های زمین خارج شود. در سیستم مستقر در زمین مستقر در نقطه خنثی 1KV و پایین تر ، زمین اتصال دستگاه به زمین خنثی سیستم وصل می شود.
2- هنگام نصب منبع تغذیه متحرک قطع شود ، سطح مقطع فلزی جهت آبشار این پل نباید از مقدار مشخص شده باشد. در هنگام قرار دادن یک خط اصلی زمینی در طول کل پل ، هر پل (شامل بخش غیر مستقیم) باید حداقل یک اتصال مطمئن با خط اصلی زمین داشته باشد.
3. برای سایت های لرزش ، نقاط زمینی در موارد مختلف نصب پل: سیم پیچ بهاری باید در اتصال قسمت زمین نصب شود.
برای اتصال کابلها می توان از صفحات اتصال به عنوان سیم های بلوز استفاده کرد. واشر فنری گالوانیزه در هر دو انتهای صفحه اتصال به دو پیچ اتصال وصل می شود و از سیم مسی نرم برای اتصال بین قاب پل استفاده می شود و سپس قاب پل با سیم زمین وصل می شود تا یک مسیر الکتریکی شکل بگیرد. بین پل به طور کلی و خط اصلی زمین نباید کمتر از دو اتصال باشد. عملیات زمینی باید پس از اتمام بررسی و پذیرفته شود.